Goed nieuws uit Cambodja! De witschouderibis (Pseudibis davisoni) – de meest bedreigde watervogel in Zuidoost-Azië – is bezig aan een opmars. Hoe we dat weten? Elk jaar vindt er een telling plaats, tijdens het regenseizoen. En we zijn super blij met het resultaat van 2022 want we hebben maar liefst 792 witschouderibissen geteld, dat is een stijging van 5% ten opzichte van 2021. De populatie groeit zo voor het vierde jaar op rij!
De inspanningen van WWF en zijn partners voor natuurbehoud lijken hun vruchten af te werpen. Sinds 2019 tellen we elk jaar meer en meer witschouderibissen. Top nieuws voor de watervogel!
Catherine Renard / WWF
Van Maleisië tot Indonesië: ooit was de witschouderibis te vinden over heel Zuidoost-Azië. Vandaag vind je deze grote watervogel enkel nog in de droge wouden in het noorden en oosten van Cambodja, en in mindere mate in Borneo. Wereldwijd wordt het aantal witschouderibissen geschat op een duizendtal: dat betekent dat 80% van de witschouderibissen Cambodja als thuisbasis heeft. WWF sloeg dus de handen in elkaar met de Cambodjaanse overheid en de CIWG om de witschouderibis voor uitsterven te behoeden.
Om het aantal witschouderibissen te weten, moeten we tijdens het regenseizoen naar de roestplaatsen (een plaats waar vogels samenkomen en slapen). Van juli tot oktober tellen ze maandelijks het aantal vogels dat ’s avonds naar de roestplaats vliegt en ’s morgens de roestplaats weer verlaat. Hiermee proberen ze in te schatten hoeveel witschouderibissen er nog zijn, en de evolutie van de populatie in kaart te brengen.
De eerste telling leverde alarmerende resultaten op: de deelnemers zagen maar 310 witschouderibissen. Dat aantal steeg daarna gelukkig, en bereikte met 973 vogels een hoogtepunt in 2013.
Helaas ging het daarna snel bergaf. Tegen 2018 nam de populatie af met 47% en telden de partners nog maar 531 witschouderibissen. In die vijf jaar vond er veel ontbossing plaats. Dat had drastische gevolgen voor de witschouderibis: zijn habitat werd verstoord of zelfs vernietigd.
Daarbij komt dat de lokale bevolking niet wist hoe slecht het gesteld was met de witschouderibis. De vogels kregen dan ook niet de nodige bescherming: nesten werden geplunderd, roestplaatsen werden het slachtoffer van illegale boskap …
Samen met de Cambodjaanse overheid ging WWF naar de lokale gemeenschappen. Ze informeerden hen over de kritieke toestand van de witschouderibis, en over de bedreiging die de mens vormt voor de vogels.
WWF zette ook een nest- en habitatbeschermingsprogramma op poten, in samenwerking met de Cambodjaanse Forestry Administration. Dankzij dat programma krijgen lokale gemeenschappen een basisopleiding over hoe ze de nesten en leefgebieden van de vogels kunnen beschermen, en krijgen ze een vergoeding voor hun werk. Bovendien trekt de witschouderibis toeristen aan: de vogel beschermen helpt dus bij de ontwikkeling van ecotoerisme in hun leefgebieden.
Reden te meer om dit project, waarmee we voorkomen dat de witschouderibis op uitsterven afvliegt, verder te zetten.